Novi-Fakultet-muzicke-umetnosti-Beograd-Studio-Alfirevic-arhitektura-arhitekta-00
Novi-Fakultet-muzicke-umetnosti-Beograd-Studio-Alfirevic-arhitektura-arhitekta-02
Novi-Fakultet-muzicke-umetnosti-Beograd-Studio-Alfirevic-arhitektura-arhitekta-03
Novi-Fakultet-muzicke-umetnosti-Beograd-Studio-Alfirevic-arhitektura-arhitekta-04
Novi-Fakultet-muzicke-umetnosti-Beograd-Studio-Alfirevic-arhitektura-arhitekta-06
Novi-Fakultet-muzicke-umetnosti-Beograd-Studio-Alfirevic-arhitektura-arhitekta-05
Novi-Fakultet-muzicke-umetnosti-Beograd-Studio-Alfirevic-arhitektura-arhitekta-07
Novi-Fakultet-muzicke-umetnosti-Beograd-Studio-Alfirevic-arhitektura-arhitekta-08

Nova zgrada Fakulteta muzičke umetnosti

Kategorija: Javni objekat
Površina: 31200m2
Lokacija: Dunavska ulica, Beograd
Klijent: Vlada RS, UNDP
Status: Konkursno rešenje 2022. – III NAGRADA
Autori: B. Mitrović, Đ. Alfirević, J. Mitrović, J. Arsenović
Projektanti: I. Lakić, U. Majstorović
Projekat rađen u studiju Mitarh d.o.o. iz Beograda.

U definiciji koncepta autori polaze od pitanja ako arhitektonski oblik prostorno materijalizuje zajedničke reči sa muzikom? Fokus projekta nalazi se u fenomenologiji prostorne konfiguracije, ali i u artikulaciji materijala takvoj da raspoloženje koje stvara arhitektura liči na dejstvo muzike. Koncept se ne odnosi isključivo na oblikovni i dizajnerski aspekt predmeta, već i na njegovo urbanističko značenje, na jedinstvenu prostorno-vremensku situaciju u kojoj budući objekat kao najdirektniji reprezent gradske kulture i samog lokaliteta pored evokativne preuzima i pedagošku funkciju. Istraživanje koncepta uključuje odnos arhitektonske forme prema slojevitosti gradskog prostora koja je endemski promenljiva, gde ni jedan sloj nije nezavistan od prethodnog. Imaući u vidu kohezivnu funkciju zgrade kao i potrebu za projektovanjem sadržaja koji se po svom dejstvu udaljavaju od reprezentativnosti znaka i približavaju ambijentalnim osobinama muzike, autorski pristup zasniva se na hromatskim, pre nego na plastičnim relacijama arhitekture, gde se boja uzima kao posrednik između volumetrijske strukture masa i atmosfere određenih kompozicija. Ideja je da se lebdeći kubus građevine dematerijalizuje preokretanjem oblikovnih vrednosti strukture u hromatske efekte površina, pomeranjem fokusa sa punog tela na prazninu i sa konstrukcije na projekciju, gde otvoreni plato postaje scena uspostavljajući transverzalni prostor sa svešću o virtuelnosti događaja.